روزهای کرونایی

سلام بچه های گلم

این روزها به خاطر شرایط کرونا همش خونه هستیم و فقط جواد واسه کارش میره بیرون روزها بهخاطر شیطونی ها و درس مشق بچه ها اصلا کسل کننده نیست تازه پر از هیجان و بازی و شیطنت و لجبازی خرابکاری خاک و گل بازی جیغ ودعوا هست مخصوصا وقتی تکالیف اریان جان شروع می شه پسرم امسال کلاس اولی هست و ملیکا کلاس چهارم اینقدر درگیر درس بچه ها و کارهای خودم هستم که زمان از دستم در می ره

این روزا کمی خسته ام از نظر روحی نیاز به ارامش دارم نیاز به استراحت ولی شدنی نیست یه وقتایی فکر می کنم زیاد از حد از خودم کار می کشم ‌....

این روزا همه خسته ان از قرنطینه ولی من خسته تر این روزا سرگرم کردن بچه ها تو خونه سخت شده سرگرمی های بچه ها مثل قبلنا ساده نیست دیگه مثل قبل توقعاتشون کم نیست الان بچه ها به سادگی قبل خوشحال نمی شن امروزه کار ما مادر پدرا خیلی سخت شده 

خدا رو بیش‌تر از همیشه شکر می کنم که اینقدر سرم رو شلوغ کرده که یه وقتایی یادم بره کرونایی هست الان تو قرنطینه هستیم یادم میره غصه بخورم یادم میره اخبار ببینم یادم میره خیلی کارهایی که روحیه ام رو خراب کنه انجام بدم فقط حواسم به اینه که حال بچه هام خوب باشه دلشون گرم لبشون خندون و تنشون سالم باشه این تنها دلیل من واسه زندگی کردن 

خدایا بهانه های زندگیم را برایم حفظ کن

خدایا پدر و مادر و خواهرانم رو برایم نگه دار

خدایا جوادم تنها مونس این روزهایه سخنم رو از هر بلایی حفظ کن

خدای خوبم امانت های که بهم سپردی رو مراقبت کن 

خدای خوبم بچه هام رو به خودت سپردم محافظشون باش