توانمندی هایه دخترم در اواخر ده ماهگی
پیشرفتای این مدتت بگم که ایستادن و نشستن و چهار دست و پا و تحرک زیاد و جیغ و داد و کنجکاوی و وروجکی و سر از هر سوراخی دراوردن و هر چیزی رو زیر و رو کردن و کنکاش کردن دیگه برات روتین شده و ما هم سعی میکنیم در کنارت مراقب باشیم و صبوری بخرج بدیم و هر چیزی و معرفی کنیم با توضیح دادن و تست کردنت
فوت کردن تو شکم رو هم یاد گرفته و فقط کافیه یه شکم ببینه و سرشو میچسبونه و شروع میکنه به فوت کردن و خندیدن و ذوق کردن که فقط کافیه این وسط بخندی بش یا ذوقش و کنی دیگه ول کن نیست و بدون اینکه بخنده با جدیت و زور بیشتری فوت میکنه و صدا در میاره از خودش
همچنان عشق دنبال بازی و دالی کردن که فقط کافیه یه مانع جلوش باشه از همه زوایا سرشو میاره که دالی کنه بات و مخصوصا اگه میزباشه از کنار دونه دونه پایه ها و زیر میز و روی میز و ووووووووووووووو....
شیطون بلایی شدی برای خودت و استاد خرابکاری.خونه ترگل ورگل ما همیشه آشفته بازاره و منم که میدونم زیادی مرتب کردن فقط باعث خستگی خودم میشه زیاد اهمیت نمیدم.از میز و آینه ها و تلویزیون نگم که واویلا!!از بس جای انگشتات روشونه.جایی هم که میریم با وسایل مردم همینکارارو میکنی و من خجالت میکشم!
هنوز از تاتی خبری نیست و کماکان با وسایل راه میری.استاد تقلید صدا شدی و با همه سر ادای صداشون رو دراوردن کل میذاری.مثل صدای سرفه...جیغ....داد....خنده الکی....صدای حیوونا....به به....
وقتی هم میگم موهاتو شونه کن میفهمی و شونه رو به سرت میکشی.